In de houtwal langs de kanaalweg staan enkele eiken. Die bomen zijn geïnfecteerd met de eikenprocessierups. De bomen staan op een aantal meters afstand van het voetpad. Er snel langslopen kan maar het is niet verstandig de honden daar los te laten.

Het park is een goede omgeving om de rupsen niet te bestrijden. We moeten hopen dat na een aantal jaren deze rupsenplaag afneemt. Dergelijke processen met organismen die ons land binnen komen gebeuren vaker.

Dat afnemen kan gebeuren doordat er belagers verschijnen. Een optie is de toename van vogels, b.v. koolmezen. Maar vaak verschijnen na verloop van tijd ook speciale, heel soort specifieke sluipwespen, op het toneel die degelijke rupsen aanvallen.

Sluipwespen zijn totaal andere wespen dan die welke op jam, stroop en andere lekkernijen afkomen. Sluipwespen kunnen eieren leggen in dergelijke rupsen. Uit die eieren komen kleine larven die het binnenste van de rups opreten. Kort voordat de rups gaat verpoppen komen de larven naar buiten en verpoppen. Zo’n rups sterft. Uiteindelijk komen daar weer sluipwespen uit die de volgende generatie rupsen aanvallen.

Doordat de eiken in het park niet dichtbij huizen staan, en de rupsen in die bomen daardoor minder overlast geven, is het park een goede locatie waar dergelijke wespjes zich zouden kunnen ontwikkelen. Laten we hopen dat dat ook gebeurt.

Rinny E. Kooi, bioloog