Eén van de bezoekers van deze site laat zich enigszins laatdunkend uit over de wat hem betreft te veel voorkomende brandnetels en berenklauw in het Roomburgerpark. Hij heeft gelijk dat deze gedijen op een stikstofhoudende bodem. Hij vergeet dat ze ook voorkomen op minder stikstofhoudende grond. Dat een bodem voedselrijk is (d.w.z. stikstofhoudend) kan veel oorzaken hebben. Er is stikstofneerslag uit de lucht maar ook de uitwerpselen van bv. honden en katten dragen er aan bij. Eigenlijk is de bodem van onze wijk met het vele (vooral particulier) groen overal te voedselrijk.

We zijn er in het algemeen snel bij om ‘onkruid’ weg te halen, zoals dus ook de brandnetel en berenklauw. De reuze berenklauw is een gevaarlijke plant en moet worden verwijderd, de inlandse niet. In onze tuinen worden deze planten bijna niet aangetroffen. Maar uitgerekend in delen van het Roomburgerpark horen ze echt thuis. Als er in of in de nabijheid van onze wijk deze planten niet zouden groeien zouden er veel minder vlinders zijn. De rupsen van vlinders als landkaartje, dagpauwoog, gehakkelde aurelia, atalanta en de kleine vos eten alleen maar brandnetels. Ik zie deze vlinders in onze wijk rondvliegen. Ook de inlandse berenklauw is een voedselbron voor rupsen.

Biodiversiteit heeft niet uitsluitend te maken met het aanwezig zijn van bepaalde planten in het Roomburgerpark. Met Helias Udo de Haes heb ik dat uitvoerig geschreven aan de raadsleden. Biodiversiteit is het samenspel van groen en alle levende organismen. Als we nu al gaan beginnen met het weghalen van de bereklauw en de brandnetel, waar sommigen zich aan ergeren, is dat precies de manier om de biodiversiteit in het park af te breken. Dan doen we precies wat het in de Raad aangenomen amendement wil uitsluiten.

Rinny E. Kooi, bioloog