In deze serie publiceren we de brief van onze wijkbioloog Rinny Kooi die zij 2 juni stuurde naar alle fractievoorzitters. Wilt u een bijdrage leveren aan een groen en toegankelijk park? Stuur een mail naar roomburgerpark@outlook.nl

Brief aan de fractievoorzitters

Aan de fractievoorzitters in de Gemeenteraad

Betreft: Roomburgerpark

Sinds ik in de Professoren en Burgemeesterswijk woon (dat is ca 33 jaar) houd ik mij al bezig met bescherming van groen en behoud van de biodiversiteit in de wijk en in de stad. Heel vaak heb ik naar de gemeente gereageerd als er ergens iets mis ging m.b.t. groen, waar dan ook in de stad.

Talloze keren ben ik in het geweer gekomen als er iets gebeurde wat leek op een aanslag op de kwaliteit van het groen in de woonomgeving. Me beperkend tot het Roomburgerpark: ik herinner me de volstrekt mislukte renovatie rond 1998 omdat er verkeerde en vervuilde grond werd aangebracht, ik herinner me de onverantwoorde snoei op plekken waar het juist niet moest. Verkeerde aanplant etc. Ik herinner me het gebrek aan onderhoud van groen, paden en waterpartij en de verwaarlozing van het gebied rondom de speeltuin. In veel gevallen deed ik een beroep op de gemeente, bracht mijn kennis in en kennelijk werd dat ook wel gewaardeerd.
Dat het uiteindelijk goed gekomen is, is te danken aan de aandacht van betrokken omwonenden en soms begrip vanuit de gemeente. Het Roomburgerpark ligt er nu goed bij, is een parel in de stad en vervult een belangrijke ecologische functie.

Ik ben ook wel vaak moedeloos geworden van het gebrek aan belangstelling van de kant van de gemeente. Ik klaagde over de intensieve snoei van struiken rond de hockeyvelden. Het argument was dat er teveel bladeren op de hockeyvelden waaiden. Als puntje bij paaltje kwam trok het sportbedrijf namens de hockeyvereniging dan aan het langste eind. Het groen zat vaak in de weg. De houtwal (ook wel houtsingel genoemd) tussen het hockey terrein en de Kanaalweg werd sindsdien steeds minder dicht. Ter hoogte van de tennisvelden (en het park) is dat nu overigens veel beter. Ook dit voorjaar is er afschuwelijk gesnoeid en gekapt in die houtwal. Een kapvergunning is niet aangevraagd. Ik ontdekte dat op 4 februari en schreef dadelijk een brief naar de gemeente. Ik kreeg 18 februari de reactie dat dit een maal per 10 ȧ 11 jaar gedaan wordt en dat na 3 maanden alles weer zou zijn hersteld. Er werd ontkend dat er bomen gekapt waren terwijl de resten daarvan goed te zien waren. Aan de stammen is nog te zien hoe hoog de bomen mogelijk zijn geweest. Ik nodigde de gemeente uit om te komen kijken maar ik wacht nog steeds op antwoord. Een voorbode dat het onderhoud over een tijdje wordt overgelaten aan het zgn. burgerinitiatief Nieuw Roomburg, dat alles wil verduurzamen, behalve vrees ik het groen.

Nu er sprake is van een nieuw hockeyveld in het park maak ik me grote zorgen. Maar er is volgens de plannen veel meer aan de hand, waarmee het werk van de afgelopen 25 jaar compleet wordt vernietigd.
De schade door de aanleg van een extra hockeyveld, het mogelijk verplaatsen van tennisbanen, de bouw van een grote centrale accommodatie en de aanleg van parkeerterreinen heeft tot gevolg dat alles op de schop gaat. Samen met Helias Udo de Haes heb ik het groen in het park in kaart gebracht. Ons rapport zou na de aanslag nog wel eens aangemerkt kunnen worden als een document van historische betekenis. Het wordt na een aantal jaren tevoorschijn gehaald; voor de een met de verzuchting: wat hebben ze nu allemaal in dat gebied uitgehaald en vernield en voor de ander: gelukkig dat we ons niet meer druk hoeven te maken om die fanatieke natuurhobbyisten, die de sporters steeds weer in de weg liepen.

Het unieke molenbiotoop met een hoge biodiversiteitswaarde gaat er met deze plannen aan op gezag van projectmedewerkers die volstrekt niet in de gaten hebben wat ze aan het doen zijn.
Maar een park is meer dan alleen gras, water, struiken en bomen en andere beplanting! Er zijn toch ook vogels, insecten, vleermuizen en andere dieren als muizen en egels die er slapen, eten en zich voortplanten? Zij maken deel uit van en bepalen de diversiteit van het Roomburgerpark. Als dat park eerst kaalgeslagen wordt – en dat gebeurt met deze plannen! – komt er kunststof, asfalt en steen voor in de plaats. Voor al het andere levende in de natuur zal er geen plaats meer zijn, definitief niet!

Het aantal vogels, insecten, vleermuizen en egels in ons land gaat de laatste jaren al achteruit. Het voornemen van het groenste Leidse college ooit zal daar een stevige bijdrage aan leveren. De illusie is dat al dat kwaad over is als er gecompenseerd wordt in het zelfde gebied. Maar wat wil en kan het college? Hooguit wat herplanten maar diversiteit laat zich niet of pas na heel veel jaren herstellen. En ja, lees ik: misschien een Tiny Forest bij de school, waar de kinderen doorheen kunnen lopen. Alsof dat een compensatie zou kunnen zijn voor al het verlorene! Niets van begrepen dus, College!

Als vrijwilliger heb ik mij op allerlei plaatsen in de stad bezig gehouden met het groen. In de eigen wijk maar de laatste jaren vooral ook met het Singelpark. Dat moest ook omdat Leiden laag scoort als gekeken wordt naar de hoeveelheid openbaar groen in de stad. Mij wordt als botanisch curator van het Singelpark wel eens gevraagd of dat project bedoeld als om verlies van groen elders te compenseren. Dat wordt nooit zo gezegd maar wie weet dat binnenkort dat met terugwerkende kracht door College of Gemeenteraad als argument in stelling wordt gebracht. Zoals er af en toe ook discussie ontstaat over de daadwerkelijke bedoeling van geveltuintjes.

Als de plannen doorgaan ervaar ik dat als een signaal dat ik jaren paarlen voor de zwijnen heb gegooid. Verspilde tijd want het gemeentebestuur is bezig in een klap een belangrijk groen stuk van de stad te verkwanselen. Ik weet nog niet welke conclusie ik daar dan aan moet verbinden.

Ik blijf nog een beetje hopen dat het onheil voorkomen wordt.

Met vriendelijke groet,

Rinny Kooi

als vrijwilliger Botanisch curator van het Singelpark